شماره ١٠٨: دل بگسل از جهان که جهان پايدار نيست

دل بگسل از جهان که جهان پايدار نيست

واثق مشو به او که به عهد استوار نيست

در طبع روزگار وفا و کرم مجوي

کين هر دو مدتي است که در روزگار نيست

رو يار خويش باش و مجو ياري از کسي

کاندر ديار خويش بديديم يار نيست

نوميد شو ز هر که تواني و هرچه هست

کاميدهاي باطل ما را شمار نيست

عطاروار از همه عالم طمع ببر

کاندر زمانه بهتر ازين هيچ کار نيست