شماره ٢٣٧: بوي زلف يار آمد يارم اينک مي رسد

بوي زلف يار آمد يارم اينک مي رسد

جان همي آسايد و دلدارم اينک مي رسد

اولين شب صبحدم با يارم اينک مي دمد

وآخرين انديشه و تيمارم اينک مي رسد

در کنار جويباران قامت و رخسار او

سرو سيمين آن گل بي خارم اينک مي رسد

اي بسا غم کو مرا خورد و غمم کس مي نخورد

چون نباشم شاد چون غمخوارم اينک مي رسد

مدتي تا بودم اندر آرزوي يک نظر

لاجرم چندين نظر در کارم اينک مي رسد

دين و دنيا و دل و جان و جهان و مال و ملک

آنچه هست از اندک و بسيارم اينک مي رسد

روي تو ماه است و مه اندر سفر گردد مدام

همچو ماه از مشرق ره يارم اينک مي رسد

بزم شادي از براي نقل سرمستان عشق

پسته و عناب شکر بارم اينک مي رسد

من به استقبال او جان بر کف از بهر نثار

يار مي گويد کنون عطارم اينک مي رسد