الحکايه و التمثيل

وصيت کرد مردي مال بسيار

که چون مردم برند اين پيش مختار

که تا اين را بدرويشان رساند

که مهتر مستحق را به بداند

چو بردند آن همه زر پيش مهتر

بقدر نيم جو برداشت زان زر

چنيني گفت او که گر در زندگاني

بدادي اين قدر آن مرد فاني

بدست خود بسي بوديش بهتر

که بدهد اين همه زر خاصه مهتر