کتابخانه فارسی
/
الهي نامه عطار
/
مقاله نوزدهم
/
در ذم غيبت
در ذم غيبت
چنين نقل است در تورية کان کس
که او غيبت کند وآنگه از آن پس
از آن توبه کند آخر کسي اوست
که در صحن بهشتش ره دهد دوست
و گر خود توبه نکند اولين کس
که در دوزخ شود او باشد و بس
اگر تيغ زبانش چون زبانه
شود چون رمح خطي راست خانه
نشان راستي دل بود آن
که دل را اولين منزل بود آن
در اين منزل بزرگان جهان را
چو خاموشي شرابي نيست جان را
جستجو در مطالب سایت