الحکاية والتمثيل

در رهي ميرفت هارون گرمگاه

ديد ميلي سر برآورده براه

کرد هارون قصد ميل سايه دار

گشت بهلول از دگر سوي آشکار

گفت بفکن طمطراق اي پرهوس

چون ز دنيا سايه ميليت بس

سوي باغ و منظر و ايوان و خيل

چيست ان يکفيک ظل الميل ميل

چون فراسر ميشود در سايه

پس بود بسيار اندک مايه

دنيي دون چون نهنگي سرکشيد

نيک و بد را تا بگردن درکشيد

جمله را تا حشر برپيچيد دست

هيچکس از دام مکر او نجست

جمله شيران بزنجير ويند

زير دست حکم و تسخير ويند

گر ز بي مغزي تو دنيا دوستي

چون پيازي پاي تا سر پوستي