کتابخانه فارسی
/
ديوان عراقي
/
غزليات
/
شماره ٣٠٣: درين ره گر به ترک خود بگويي
شماره ٣٠٣: درين ره گر به ترک خود بگويي
درين ره گر به ترک خود بگويي
ببيني کان چه مي جويي خود اويي
تو جاني و چنان داني که: جسمي
تو دريايي و پنداري که جويي
تويي در جمله عالم آشکارا
جهان آيينه توست و تو اويي
نمي دانم چو بحر بيکراني
چرا پيوسته در بند سبويي؟
ز بي رنگي تو را چون نيست رنگي
از آن در آرزوي رنگ و بويي
به گرد خود برآ، يک بار، آخر
به گرد هر دو عالم چند پويي؟
مراد خود هم از خود بازيابي
عراقي، گر به ترک خود بگويي
جستجو در مطالب سایت