و ازوست

اي ترک حق نعمت عاشق شناختي

رفتي و ساختي ز جفا هر چه ساختي

کردار من به پاي سپردي و کوفتي

گرد هواي خويش گرفتي و تاختي

با تو به دل چنان که توان ساخت ساختم

بر من ز حيله هر چه توان باخت باختي

نتواني اي نگارين گفتن مراکه تو

از بندگان خويش مرا کم نواختي

گويا حديث ما و توگفت، اي بت،آنکه گفت

«اي حق شناس رو که نکو حق شناختي »