ستايش سلطان مسعود

پدري کز همه ملوک جهان

چرخ هرگز چو او نداد نشان

پادشاه زمين ملک مسعود

که نصيبش ز چرخ هست مسعود

گويد امروز شير زان منست

گويي اندر ميان جان منست

دل او در هواي من گردد

همه گرد رضاي من گردد

او به من شاد و من بدو شادم

او چنين باد و من چنين بادم

شه پاک اعتقاد شاه زمين

مي شناسد يقين که هست چنين

به دعا برگشاده دارد لب

شکر ايزد کند به روز و به شب

خرم و شادمان همي باشد

سيم و زر در جهان همي پاشد

هر زمان تازه بزمي آرايد

به نشاط و سماع بگرايد

باره را شاهوار بنشيند

خرم آن کس که روي او بيند

پيش او کدخداي سهم مکين

کش همه راستي کند تلقين