حسب الحال

مرا بس ز ديوان مرا ز خدمت

خوشا روز بيکاري و وقت عطلت

بر اين تيغ کوه گل انبار گويي

چو فغفور بر تختم و فور برکت

چو دولت مهيا بود مر کسي را

اگر او نجويد بجويدش دولت

امامي که بر روزگارست ما را

اگر او ندارد بدادمش مهلت

اگر دولت آيد و گر نکبت آيد

به نزديک من هر دو را هست آلت