حسب الحال

منم امروز بسته در سمجي

چشم بر دوخته چو مار گريز

هست پيراهني و شلواري

نيست بر هر دو نيفه و تيريز

بر جهان دارم و روا دارم

گر بپيمائيم به کون قفيز

راضيم گر مرا به هر دينار

بدهد روزگار نيم پشيز

ابلهي کن برو که بره فروش

بره نفروشدت به عقل و تميز

چيز بايد که کار در عالم

حيز دارد که خاک بر سر حيز

تن بده قلب را که در گيتي

زر همه روي گشت و از ارزيز

آنچه يابي به شکر باش به شکر

وانچه داري عزيز دار عزيز

کانچه کم شد چنان نيابي بيش

وانچه گم شد چنان نيابي نيز