نبشتن ز گفتن مهمتر شناس

نبشتن ز گفتن مهمتر شناس

به گاه نوشتن بجا آر هوش

سخن با قلم چون قلم راست دار

به نيک و به بد در سخن نيک کوش

دو نوک قلم را مدان جز دو چيز

يکي صرف زهر و يکي محض نوش

تو از نوش او زندگاني ستان

ز زهرش مکن جان شيرين به جوش

به گفتن تو را گر خطايي فتد

ز بربط فزونت بمالند گوش

وگر در نبشتن خطايي کني

سرت چون قلم دور ماند ز دوش