هزل

بتي يافتم دوش گفتم به حرص

که امشب جماعي فراوان کنم

رگ من بخسبيد و خفته بماند

ندانستمش تا چه درمان کنم

بدو گفتم ار چاره آن کني

که اين لت شود تا در انبان کنم

حقيقت تو را آنچه بايد ز من

به جاي تو از مردمي آن کنم

مرا گفت اگر زآنکه موسي شوم

عصاي تو در دست ثعبان کنم

چه خواهي ز من من نه عيسي شوم

که اندر چنين مرده اي جان کنم