صفت يار پاي کوب کند

چو کوبي پاي و چون گيري پياله

تنت از لطف گردد همچو جانت

چنان گردي و پيچاني ميان را

ندارد استخوان گويي ميانت

ز مي گر چه تهي باشد پياله

نمايد پر مي از عکس رخانت