شهريور ماه

شهريور است و گيتي از عدل شهريار

شادست خيز و مايه شادي بر من آر

باده شناس مايه شادي و خرمي

بي باده هيچ جان نشد از مايه شادخوار

اي کامگار بر دل من خيز و باده ده

بر ياد دولت ملک و شاه کامگار

سلطان تاجدار ملک ارسلان که ملک

مانند او نبيند سلطان تاجدار

اي اختيار کرده سپهر از جهان تو را

هرگز نديد چشم جهان چون تو اختيار

شهريور است و گردون کافور بار شد

بستان ز دوست باده مشکين خوشگوار

در نوبهار ملک قدح گير و باده نوش

کز ملک تو خزان جهان گشت نوبهار