آذر ماه

اي ماه رسيده ماه آذر

برخيز و بده مي چو آذر

آذر بفروز و خانه خوش کن

ز آذر صنما به ماه آذر

گر باغ بماند ساده بي گل

ور شاخ بماند زود بي بر

ملک ملک ارسلان جهان را

چون باغ بهشت کرد يک سر

اي خلق همه ز عدل و جودت

در گيتي ايمن و توانگر

آني تو که ملک وقف کرده ست

بر نام تو ايزد گروگر

تا هست سپهر و مهر بادت

رتبت ز مه و سپهر برتر