خور روز

روز خورست اي به دو رخ همچو خور

تافت خور از چرخ فلک باده خور

باده خور و نيز مرا باده ده

خوبي احوال زمانه نگر

عدل جهاندار ملک ارسلان

باغ ارم کرد جهان سر به سر

آنکه چو او شاه به جود و به عدل

چشم فلک نيز نبيند دگر

تا بود از تاج سر افراز ملک

باد به گيتي ملک و تاجور