اشتاد روز

اشتاد روز و تازه ز گل بوستان

اي دوست مي ستان ز کف دوستان

در بوستان نشين و مي لعل نوش

زيرا که سبز گشت همه بوستان

بر کام کامگاريم امروز ما

از شاه کامگار ملک ارسلان

اي صاحب قران که نبيند چو تو

چشم سپهر گردون صاحبقران

در دهر تا زمانه بپايد به پاي

در ملک تا سپهر بماند بمان