شماره ٦٢: بيمار زارم درياب درياب

بيمار زارم درياب درياب

جز تو ندارم درياب درياب

در راه عشقت از پا فتادم

رحمي که زارم درياب درياب

دور از رخ تو در خاک و در خون

جان مي سپارم درياب درياب

جان شد خيالي تن شد هلالي

زار و نزارم درياب درياب

با سخت جاني ابرو کماني

افتاده کارم درياب درياب

شد ز اشک خونين رويم منقش

زيبا نگارم درياب درياب

دل شد ز شوق آب بشتاب بشتاب

طاقت ندارم درياب درياب

شد در فراقت نامهربانا

از دست کارم درياب درياب

مشکل که (فيضت) زين غم برد جان

بيمار و زارم درياب درياب