شماره ١٢٣: بمرد رستم زال و ز تن غبار گذاشت

بمرد رستم زال و ز تن غبار گذاشت

ببرد حسرت و عبرت بيادگار گذاشت

خوشا کسي که چو رو کرد سوي او دنيا

باختيار گذشت و باختيار گذاشت

بدان کسي که طلب کرد و دل بدنيا بست

باختيار گرفت و باضطرار گذاشت

گذاشت هر که بجز کردگار حسرت بود

خوشا کسي که دلش را بکردگار گذاشت

فلک نگردد الا بمدعاي کسي

که کار خويش بخلاق کار و بار گذاشت

چو اختيار ندادند بنده را در کار

خنک کسي که بمختار اختيار گذاشت

چو (فيض) هر که بدنيا نبست دل جان برد

دعاي خير ز نيکان بيادگار گذاشت