شماره ٢٣٥: اهل معني همه جان هم و جانان همند

اهل معني همه جان هم و جانان همند

عين هم قبله هم دين هم ايمان همند

در ره حق همگي هم سفر و همراهند

زاد هم مرکب هم آب هم و نان همند

همه بگذشته ز دنيا بخدا رو کرده

همعنان در ره فردوس رفيقان همند

همه از ظاهر و از باطن هم آگاهند

آشکاراي هم و واقف اسرار همند

عقل کلشان پدر و مادرشان نفس کلست

همه ماننده بهم نادر و اخوان همند

همه آئينه هم صورت هم معني هم

همه هم آينه هم آينه داران همند

مرهم زخم همند و غم هم را غمخوار

چاره درد هم و مايه درمان همند

يکديگر را همه آگاهي و نيکوخواهي

در ره صدق و صفا قوت ايمان همند

همه چون حلقه زنجير بهم پيوسته

دم بدم در ره حق سلسله جنبان همند

بر کسي بار نه و بارکش يکديگرند

خار جان و دل خويشند و گلستان همند

يکديگر را سپرند و جگر خود را تير

بدل خوش همه دشوار خود آسان همند

همه بر خويش ستادند و ستاد اخوان را

ماتم خويشتن و خرمي جان همند

دل هم دلبر هم يار وفاپيشه هم

چشم و گوش هم و دلدار و نگهبان همند

گر بصورت نگري بي سر و بي سامانند

ور بمعني نظر آري سر و سامان همند

هر يکي در دگري روي خدا مي بيند

همچو آئينه همه واله و حيران همند

حسن و احسان يکي از ديگري بتوان ديد

مظهر حسن هم و مشهد احسان همند

همه در روي هم آيات الهي خوانند

همه قرآن هم و قاري قرآن همند

طرب افزاي هم و چاره هم در هر گاه

مايه شادي هم کلبه احزان همند

غزل ديگر اگر (فيض) بگويد بد نيست

شرح حال دگران را که غم جان همند