کتابخانه فارسی
/
ديوان فيض کاشاني
/
غزل ها - قسمت اول
/
شماره ٣٥٣: ز خويش دست نداريم هر چه بادا باد
شماره ٣٥٣: ز خويش دست نداريم هر چه بادا باد
ز خويش دست نداريم هر چه بادا باد
سري ز پوست برآريم هر چه بادا باد
اگر چه تخم محبت بلا ببار آرد
ببوم سينه بکاريم هر چه بادا باد
گذر کنيم ز جان و جهان بدوست رسيم
ز پوست مغز بر آريم هر چه بادا باد
رهي که ديده وران پر خطر نشان دادند
بديده ما بسپاريم هر چه بادا باد
اگر چه گريه ما را نميخرند بهيچ
ز ديده اشک بباريم هر چه بادا باد
اگر چه قابل عزت نه ايم از ره عجز
بر آستانش بزاريم هر چه بادا باد
بقصد دشمن پنهان خويشتن دستي
ز آستين بدر آريم هر چه بادا باد
کنيم محو ز خود نقش خود نگار نگار
بلوح سينه نگاريم هر چه بادا باد
چو (فيض) بر سر خاک اوفتيم پيش از مرگ
عزاي خويش بداريم هر چه بادا باد
جستجو در مطالب سایت