شماره ٣٦٨: غرور خشکي زهد ار دماغ تر دارد

غرور خشکي زهد ار دماغ تر دارد

بيا که مستي ما نشأه ديگر دارد

بهشت و خلد و نعيمش کي التفات افتد

کسي که حسن رخ دوست در نظر دارد

بهشت يکطرف و عشق يک طرف چو نهند

غلام همت آنم که باده بردارد

بسنگلاخ نگرديم همچو زاهد خشک

به بحر عشق درآئيم کان گهر دارد

نهال زهد اگر سدره گردد و طوبي

درخت عشق جمال حبيب بردارد

ز زهد خشک لقاي حبيب نتوان چيد

درخت عشق بود آنکه اين ثمر دارد

درا بحلقه ما (فيض) و زهد را بگذار

که ذوق صحبت ما لذت دگر دارد