شماره ٦٣٧: اي خوشا وقت عاشق بدنام

اي خوشا وقت عاشق بدنام

حبذا حال رند دردآشام

دلبري خواهم و لب کشتي

تا زماني ز عمر گيرم کام

لذتي نيست در دو کون مگر

لذت عاشقي و باده و جام

دود و خاکستر حريق فراق

به ز جان و دل فسرده خام

گر نخواهي گل سبو گردي

صاف کن دل بدردي ته جام

(فيض) اگر کام جاودان خواهي

مست ميباش و عاشق و بدنام

از حقيقت بگوي در پرده

گو سخن را مجاز باشد نام