شماره ٧٢٧: سوختم از جفات من حق وفا که همچنين

سوختم از جفات من حق وفا که همچنين

ز آتش دل گداخت تن جان شما که همچنين

هر که بپرسدت چسان روز شود شب کسان

پرده ز چهره برفکن رو بگشا که همچنين

گويم اگر چسان فتد نور بعالم از رخي

خور منما که همچنان رخ بنما که همچنين

دم ز قيامت ار زنم قامت خود بمن نما

فتنه چگونه ميشود خيز بيا که همچنين

گويم اگر چسان رود جان ز تن از برم برون

جان بتن آيدم چسان در برم آ که همچنين

حرف شکر اگر رود خنده بزير لب بيار

ور ز گهر سخن رود لب بگشا که همچنين

راه سروش بسته شد ناطقه را دهان ببند

کس برسد دگر تو (فيض) باز سرا که همچنين