شماره ٢١٦: روم به حجره خياط عاشقان فردا

روم به حجره خياط عاشقان فردا

من درازقبا با هزار گز سودا

ببردت ز يزيد و بدوزدت بر زيد

بدين يکي کندت جفت و زان دگر عذرا

بدان يکيت بدوزد که دل نهي همه عمر

زهي بريشم و بخيه زهي يد بيضا

چو دل تمام نهادي ز هجر بشکافد

به زخم نادره مقراض اهبطوا منها

ز جمع کردن و تفريق او شدم حيران

به ثبت و محو چو تلوين خاطر شيدا

دل ست تخته پرخاک او مهندس دل

زهي رسوم و رقوم و حقايق و اسما

تو را چو در دگري ضرب کرد همچو عدد

ز ضرب خود چه نتيجه همي کند پيدا

چو ضرب ديدي اکنون بيا و قسمت بين

که قطره اي را چون بخش کرد در دريا

به جبر جمله اضداد را مقابله کرد

خمش که فکر دراشکست زين عجايب ها