شماره ٢٣٤: ز جام ساقي باقي چو خورده اي تو دلا

ز جام ساقي باقي چو خورده اي تو دلا

که لحظه لحظه برآري ز عربده عللا

مگر ز زهره شنيدي دلا به وقت صبوح

که بزم خاص نهادم صلاي عيش صلا

بلا درست بلايش بنوش و در مي بار

چه مي گريزي آخر گريز توست بلا

پياله بر کف زاهد ز خلق باکش نيست

ميان خلق نشستست در خلأست خلأ

زهي پياله که در چشم سر همي نايد

ز دست ساقي معني تو هم بنوش هلا