شماره ٢٤٧: بانگ تسبيح بشنو از بالا

بانگ تسبيح بشنو از بالا

پس تو هم سبح اسمه الاعلي

گل و سنبل چرد دلت چون يافت

مرغزاري که اخرج المرعي

يعلم الجهر نقش اين آهوست

ناف مشکين او و مايخفي

نفس آهوان او چو رسيد

روح را سوي مرغزار هدي

تشنه را کي بود فراموشي

چون سنقرئک فلا تنسي