شماره ٢٦٠: چرخ فلک با همه کار و کيا

چرخ فلک با همه کار و کيا

گرد خدا گردد چون آسيا

گرد چنين کعبه کن اي جان طواف

گرد چنين مايده گرد اي گدا

بر مثل گوي به ميدانش گرد

چونک شدي سرخوش بي دست و پا

اسب و رخت راست بر اين شه طواف

گر چه بر اين نطع روي جا به جا

خاتم شاهيت در انگشت کرد

تا که شوي حاکم و فرمانروا

هر که به گرد دل آرد طواف

جان جهاني شود و دلربا

همره پروانه شود دلشده

گردد بر گرد سر شمع ها

زانک تنش خاکي و دل آتشي ست

ميل سوي جنس بود جنس را

گرد فلک گردد هر اختري

زانک بود جنس صفا با صفا

گرد فنا گردد جان فقير

بر مثل آهن و آهن ربا

زانک وجودست فنا پيش او

شسته نظر از حول و از خطا

مست همي کرد وضو از کميز

کز حدثم بازرهان ربنا

گفت نخستين تو حدث را بدان

کژمژ و مقلوب نبايد دعا

زانک کليدست و چو کژ شد کليد

وا شدن قفل نيابي عطا

خامش کردم همگان برجهيد

قامت چون سرو بتم زد صلا

خسرو تبريز شهم شمس دين

بستم لب را تو بيا برگشا