شماره ٣٣١: زان شاه که او را هوس طبل و علم نيست

زان شاه که او را هوس طبل و علم نيست

ديوانه شدم بر سر ديوانه قلم نيست

از دور ببيني تو مرا شخص رونده

آن شخص خيالست ولي غير عدم نيست

پيش آ و عدم شو که عدم معدن جانست

اما نه چنين جان که بجز غصه و غم نيست

من بي من و تو بي تو درآييم در اين جو

زيرا که در اين خشک بجز ظلم و ستم نيست

اين جوي کند غرقه وليکن نکشد مرد

کو آب حياتست و بجز لطف و کرم نيست