شماره ٣٧٨: اي گشته ز شاه عشق شهمات

اي گشته ز شاه عشق شهمات

در خشم مباش و در مکافات

در باغ فنا درآ و بنگر

در جان بقاي خويش جنات

چون پيشترک روي تو از خود

بيني ز وراي اين سماوات

سلطان حقايق و معاني

وز نور قديم چتر و رايات

چون گشت عيان مجو کرامت

کز بهر نشان بود کرامات

تا ساحل بحر سيل پيداست

چون غرقه شود کجاست هيهات

ما مات تويم شمس تبريز

صد خدمت و صد سلام از مات