شماره ٤٣٩: بگذشت روز با تو جانا به صد سعادت

بگذشت روز با تو جانا به صد سعادت

افغان که گشت بي گه ترسم ز خيربادت

گويي مرا شبت خوش خوش کي به دست آتش

آتش بود فراقت حقا و زان زيادت

عاشق به شب بمردي والله که جان نبردي

الا خيال خوبت شب مي کند عيادت

در گوش من بگفتي چيزي ز سر جفتي

منکر مشو مگو کي دانم که هست يادت

راز تو را بخوردم شب را گواه کردم

شب از سياه کاري پنهان کند عبادت