شماره ٧١٦: دير آمده اي سفر مکن زود

دير آمده اي سفر مکن زود

اي مايه هر مراد و هر سود

اي ز آتش عزم رفتن تو

از بيني ها برآمده دود

هر عود تلف شود ز آتش

در آتش توست عيد هر عود

اوميد تو هر دمي بگويد

دستت گيرم به فضل خود زود

اما تو مگو که جهد و کوشش

سودم نکند که بودني بود

معزول مکن تو قدرتم را

من بسته نيم چو تار در پود

هر لحظه بکاهمت چو خواهم

وز فضل توانمت بيفزود

بربند دهان ز گفت و سر نه

در سجده دوست کوست مسجود