شماره ٢٢٩: اي رخت فکنده تو بر اوميد و حذر بر

اي رخت فکنده تو بر اوميد و حذر بر

آخر نظري کن به نظربخش فکر بر

اي طالب و اي عاشق بنگر به طلب بخش

بنگر به مؤثر تو چه چفسي به اثر بر

او مي کشدت جانب صلح و طرف جنگ

گه صحبت ياران و گهي اوج سفر بر

در تو نگران او و تو را چشم چپ و راست

او با تو سخن گوي و تو را گوش سمر بر

او مي زند اين سيخ و هش گاو سوي يوغ

عيسيست رفيق و هش خربنده به خر بر

هر گاو و خري سيخ خورد بر کفل و پشت

تو سيخ ندامت خوري بر سينه و بر بر

زان سيخ کباب دل تو گر نشد آگه

پخته کندت مطبخيش نار سقر بر

گه کاسه گرفتي که حليماب و زفر کو

گه چنگ گرفتي تو به تقريع زفر بر

ز افشارش مرگ آن رخ تو گردد چون زر

زر بازدهي و بنهي سر به حجر بر

بس چند کني عشوه تو در محفل کوران

بس چند زني نعره تو بر مسمع کر بر