شماره ٤١٢: يار نخواهم که بود بدخو و غمخوار و ترش

يار نخواهم که بود بدخو و غمخوار و ترش

چون لحد و گور مغان تنگ و دل افشار و ترش

يار چو آيينه بود دوست چو لوزينه بود

ساعت ياري نبود خايف و فرار و ترش

هر کي بود عاشق خود پنج نشان دارد بد

سخت دل و سست قدم کاهل و بي کار و ترش

ور چشمش بيش بود هم ترشي بيش کند

دان مثل بيشي او سرکه بسيار ترش

بس کن شرح ترشان اين قدري بهر نشان

کي طلبد در دل و جان طبع شکربار ترش