کتابخانه فارسی
/
ديوان شمس
/
غزليات - قسمت دوم
/
شماره ٥٩٤: کوه نيم سنگ نيم چونک گدازان نشوم
شماره ٥٩٤: کوه نيم سنگ نيم چونک گدازان نشوم
کوه نيم سنگ نيم چونک گدازان نشوم
ديدم جمعيت تو چونک پريشان نشوم
کوه ز کوهي برود سنگ ز سنگي بشود
پس من اگر آدميم کمتر از ايشان نشوم
آهن پولاد و حجر در کف تو موم شود
من که همه موم توام چونک بدين سان نشوم
جستجو در مطالب سایت