کتابخانه فارسی
/
ديوان شمس
/
غزليات - قسمت دوم
/
شماره ٦٣٨: من دلق گرو کردم عريان خراباتم
شماره ٦٣٨: من دلق گرو کردم عريان خراباتم
من دلق گرو کردم عريان خراباتم
خوردم همه رخت خود مهمان خراباتم
اي مطرب زيبارو دستي بزن و برگو
تو آن مناجاتي من آن خراباتم
خواهي که مرا بيني اي بسته نقش تن
جان را نتوان ديدن من جان خراباتم
ني مرد شکم خوارم ني درد شکم دارم
زين مايده بيزارم بر خوان خراباتم
من همدم سلطانم حقا که سليمانم
کلي همه ايمانم ايمان خراباتم
با عشق در اين پستي کردم طرب و مستي
گفتم چه کسي گفتا سلطان خراباتم
هر جا که همي باشم همکاسه اوباشم
هر گوشه که مي گردم گردان خراباتم
گويي بنما معني برهان چنين دعوي
روشنتر از اين برهان برهان خراباتم
گر رفت زر و سيمم با سينه سيمينم
ور بي سر و سامانم سامان خراباتم
اي ساقي جان جاني شمع دل ويراني
ويران دلم را بين ويران خراباتم
گويي که تو را شيطان افکند در اين ويران
خوبي ملک دارد شيطان خراباتم
هر گه که خمش باشم من خم خراباتم
هر گه که سخن گويم دربان خراباتم
جستجو در مطالب سایت