شماره ٧٤٩: اي برده نماز من ز هنگام

اي برده نماز من ز هنگام

هين وقت نماز شد بيارام

اي خورده تو خون صد قلندر

اي بر تو حلال خون بياشام

عشق تو و آنگهي سلامت

اي دشمن ننگ و دشمن نام

مستي تو وانگهي سر و پا

ديوانه وانگهي سرانجام

يک حرف بپرسمت بگويي

دلسوخته ديده چنين خام

پيداست که يار من ملول است

خاموش شدم به کام و ناکام