شماره ٨٠١: چه کسم من چه کسم من که بسي وسوسه مندم

چه کسم من چه کسم من که بسي وسوسه مندم

گه از آن سوي کشندم گه از اين سوي کشندم

ز کشاکش چو کمانم به کف گوش کشانم

قدر از بام درافتد چو در خانه ببندم

مگر استاره چرخم که ز برجي سوي برجي

به نحوسيش بگريم به سعوديش بخندم

به سما و به بروجش به هبوط و به عروجش

نفسي همتک بادم نفسي من هلپندم

نفسي آتش سوزان نفسي سيل گريزان

ز چه اصلم ز چه فصلم به چه بازار خرندم

نفسي فوق طباقم نفسي شام و عراقم

نفسي غرق فراقم نفسي راز تو رندم

نفسي همره ماهم نفسي مست الهم

نفسي يوسف چاهم نفسي جمله گزندم

نفسي رهزن و غولم نفسي تند و ملولم

نفسي زين دو برونم که بر آن بام بلندم

بزن اي مطرب قانون هوس ليلي و مجنون

که من از سلسله جستم وتد هوش بکندم

به خدا که نگريزي قدح مهر نريزي

چه شود اي شه خوبان که کني گوش به پندم

هله اي اول و آخر بده آن باده فاخر

که شد اين بزم منور به تو اي عشق پسندم

بده آن باده جاني ز خرابات معاني

که بدان ارزد چاکر که از آن باده دهندم

بپران ناطق جان را تو از اين منطق رسمي

که نمي يابد ميدان بگو حرف سمندم