شماره ١٤٥: ما همه از الست همدستيم

ما همه از الست همدستيم

عاقبت شکر بازپيوستيم

ما همه همدليم و همراهيم

جمله از يک شراب سرمستيم

ما ز کونين عشق بگزيديم

جز که آن عشق هيچ نپرستيم

چند تلخي کشيد جان ز فراق

عاقبت از فراق وارستيم

آفتابي درآمد از روزن

کرد ما را بلند اگر پستيم

آفتابا مکش ز ما دامن

ني که بر دامن تو بنشستيم

از شعاع تو است اگر لعليم

از تو هستيم ما اگر هستيم

پيش تو ذره وار رقصانيم

از هواي تو بند بشکستيم