شماره ٢٧٦: هر شب که بود قاعده سفره نهادن

هر شب که بود قاعده سفره نهادن

ما را ز خيال تو بود روزه گشادن

اي لطف تو را قاعده بر روزه گشايان

مانند مسيحا ز فلک مايده دادن

چون قوت دل از مطبخ سوداي تو باشد

بايد به ميان رفتن و در لوت فتادن

ما را هم از آن آتش دل آب حيات است

بر آتش دل شاد بسوزيم چو لادن

کار حيوان است نه کار دل و جان است

در خاک بپوسيدن و از خاک بزادن