شماره ٦٧١: آمد يار و بر کفش جام ميي چو مشعله

آمد يار و بر کفش جام ميي چو مشعله

گفت بيا حريف شو گفتم آمدم هله

جام ميي که تابشش جان ببرد ز مشتري

چرخ زند ز بوي او بر سر چرخ سنبله

کوه از او سبک شده مغز از او گران شده

روح سبوکشش شده عقل شکسته بلبله

پاک ني و پليد ني در دو جهان بديد ني

قفل گشا کليد ني کنده هزار سلسله

تازه کند ملول را مايه دهد فضول را

آنک زند ز بي رهه راه هزار قافله

پيش رو بدان شده رهزن زاهدان شده

دايه شاهدان شده مايه بانگ و غلغله

هر کي خورد ز نيک و بد مست بمانده تا ابد

هر که نخورد تا رود جانب غصه بي گله

غرقه شو اندر آب حق مست شو از شراب حق

نيست شو و خراب حق اي دل تنگ حوصله

هر کي بدان گمان برد از کف مرگ جان برد

آنک نگويم آن برد اينت عظيم منزله