شماره ١٢١: مگر مستي نمي داني که چون زنجير جنباني

مگر مستي نمي داني که چون زنجير جنباني

ز مجنونان زنداني جهاني را بشوراني

مگر نشنيده اي دستان ز بي خويشان و سرمستان

وگر نشنيده اي بستان به جان تو که بستاني

تو داني من نمي دانم که چيست اين بانگ از جانم

وزين آواز حيرانم زهي پرذوق حيراني

صلا مستان و بي خويشان صلا اي عيش انديشان

صلا اي آنک مي داني که تو خود عين ايشاني