شماره ٦٦٢: شبي که دررسد از عشق پيک بيداري

شبي که دررسد از عشق پيک بيداري

بگيرد از سر عشاق خواب بيزاري

ستاره سجده کند ماه و زهره حال آرد

رها کن خرد و عقل سير و رهواري

زهي شبي که چنان نجم در طلوع آيد

به روز روشن بدهد صفات ستاري

ز ابتداي جهان تا به انتهاي جهان

کسي نديد چنين بي هشي و هشياري

تو خواه برجه و خواهي فروجه اين نبود

کي زهره دارد با آفتاب سياري

طمع مدار که امشب بر تو آيد خواب

که برنشست به سيران خديو بيداري