شماره ٦٧٦: ببست خواب مرا جاودانه دلداري

ببست خواب مرا جاودانه دلداري

به زير سنگ نهان کرد و در بن غاري

به خواب هم نتوان ديد خواب چشم مرا

چو مرده اي که درافتاد در نمکساري

کجاست خواب و کجا چشم و کو قرار دلي

کجا گذارد اين فتنه صبر صباري

اگر چه کوه بود عقل همچو که بپرد

ببين چه صرصر باهيبتست اين باري