شماره ٢٥٩: شمع بزم غير شد با روي آتشناک، حيف

شمع بزم غير شد با روي آتشناک، حيف

ريخت آخر آبروي خويش را برخاک، حيف

روبرو بنشست با هر بي ره و رويي ، دريغ

کرد بي باکانه جا در جمع هر بي باک، حيف

ظلم باشد اختلاط او به هر نااهل، ظلم

حيف باشد بر چنان رو ديده ناپاک ، حيف

گر بر آيد جانم از غم ، نيستي آن ، کز غلط

بر زبانت بگذرد روزي کز آن غمناک حيف

در خم فتراک وحشي را نميبندي چو صيد

گوييا مي آيدت زان حلقه فتراک حيف