مطلع يک غزل

جان و دل بيرون کس ازدست تو مشکل مي برد

غمزه ات جان مي ربايد عشوه ات دل مي برد

اضطرابم زير تيغش ني ز بيم کشتن است

شوق تيغ اوست تاب از جان بسمل مي برد