شماره ٤٨

هزار حسن عبادت ز زشتي عمل است

متاع من دل مجذوب و مستي ازل است

يکيست نقد حکيمان و حسن نادانان

هر آنچه در کتب حکمت است در مثل است

کسي که گشته بتقليد آدمي سيرت

نه آدميست همان بازآدمي بدل است

بجنگ زاهد و صوفي خوشم بگلشن او

ميان بلبل و زاغ چمن همان جدل است

من از حدوث و قدم خامشم ولي گويم

نظير عدت آينده عهد ما ازل است

قصيده نظم هوس پيشگان بود عرفي

تو از قبيله عشقي وظيفه ات غزل است