شماره ٥٤

ز صورت بلبل اندر بوستان فرزانه ميگريد

جنون مست از نواي جغد در ويرانه ميگريد

درين ماتم سرا با مصلحت داني مصاحب شو

که در بازارها ميخندد و در خانه ميگريد

شراب هايهاي گريه ام ساقي قدح ميکن

که عاشق بي قدح ميگريد و مستانه ميگريد

زاشگش بسترم تر شد ولي از ناز و استغنا

بدان ماند که بر بيگانه بيگانه ميگريد

کجا در روز محنت غمگسار کس شود عرفي

که ميگريد بروز خويش و بيدردانه ميگريد