شماره ١٤٢

چند چو اهل آبرو در پي آبرو روم

زهر ز امتحان خورم در پي آرزو روم

شوق سر بريده را بر سردار ميبرد

اين سروصد سرد گر بازم و رو برو روم

دست بدست ميروم همره لشگر جنون

تا بکدام دشت خون پا نهم و فرو روم