محمد بن سيرين گويد: اگر بيند پيري او را رگ گشاد، دليل که از دشمن سخني به طعنه شنود يا مالش تلف شود. اگر بيند رگ زد و خون ازاو برآمد، دليل که از جهت سلطاني غمي به وي رسد و به مقدار آن خون زياني به وي رسد. ابراهيم کرماني گويد: اگر بيند عالمي او را رگ بگشاد و خون بسيار آمد در طشتي يا طبقي، دليل بود که بيمار شود و مال خود را در بيماري هزينه کند. اسماعيل بن اشعث گويد: رگ گشادن از دست راست، دليل بر زيادتي مال و خواسته بود و رگ گشادن از دست چپ، دليل بر زبوني کار دوستان بود. اگر بيند که کسي معروف او را رگ مي زد اگر زن آبستن بود، دختر آورد و اگر آبستن نباشد، به دختر آبستن شود. جابر مغربي گويد: اگر بيند رگ زد و خون بسيار از وي بيرون آمد، چنان که هيچ خون در تن او نماند، دليل که به زودي بميرد. اگر علتي دارد، در مخاطره بود و از آن علت نرهد. معبران گويند: رگ زدن به خواب، چون بيننده مستور بود شادي و خرمي بيند. اگر مستور نباشد، دليل مفارقت و زيان بود او را به مقدار خون رفتن. حضرت امام جعفر صادق فرمايد: رگ زدن در خواب بر چهار وجه است. اول: گشايش کارها. دوم: سفر. سوم: خصومت(مرافعه براي مال). چهارم: شريک شدن. اگر بيند که رگ زد و خون نيامد، دليل بر خصومت است. اگر خون بيرون آمد، دليل است بر يافتن مال يا خسران مال. اگر بيند که تن او بي جراحتي خون آلود شد، دليل که چيزي بدو رسد. محمد بن سيرين گويد: رگهاي تن، دليل بر اهل بيننده و خويشان او کند از بهر آن که رگ ها در همه تن است رگهاي سر و پيشاني، دليل بر مهتران کند و رگهاي دست و بازو، دليل بر برادران و خويشان مادر کند و رگهاي پشت، دليل بر خويشان پدر کند و رگهاي بيرون در آن، دليل بر اهل دودمان کند و رگهاي ساق، دليل بر مال و معيشت مردم کند. اگر بيند رگ بگشاد و آن رگ بريده شده يا خشک شد، دليل که يکي از خويشان وي که بدان تعلق دارد، از دنيا رحلت کند و بعضي از معبران گويند: غم و اندوه و مصيبت به خويشان او رسد و باشد که درغربت افتد و از خويشان خود جدا ماند. اگر بيند کسي او رگ زد، دليل که از خويشان او مالش تلف گردد. حضرت دانيال گويد: اگر کسي بيند رگ قيفال بگشاد، دليل که کارها بر وي بسته شود. اگر بيند رگ باسليق بگشاد، همين تاويل دارد. اگر بيند که رگ اکحل بگشاد، يعني رگ ميان دست، دليل بستگي کارها کند. اگر سائل گويد که از رگ خون مي آمد، مال يابد و چون گويد که خون از رگ مي رفت، دليل که او را زياني رسد و معبر بايد که در لفظِ بيننده خواب نگاه کند و تعبير بر موجب او کند. اگر بيند رگ او تهي و کبود شد، دليل که وي را اندوهي يا زياني رسد.
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی